The community of values in the European Union from the perspective of Article 90(1) of the Constitution of the Republic of Poland

Akcesja do Unii Europejskiej dokonana na podstawie art. 90 ust. 1 Konstytucji RP była w sferze wartości zgodna z celem tego przepisu i spełniała warunki jego zastosowania. Także później, w okresie członkostwa w Unii Europejskiej, polska praktyka ustrojowa nie odbiegała od unijnych standardów aksjologicznych. Sposób rozumienia demokratycznego państwa prawnego, o którym mowa w art. 2 Konstytucji, był bowiem spójny z treścią wartości wspólnych państwom członkowskim, stanowiących zgodnie z art. 2 TUE ustrojową podstawę Unii. Istotą systemu tych wspólnych wartości jest to, by realizowanie przez organy władzy publicznej woli obywateli wyrażonej w wolnych wyborach następowało z poszanowaniem zasad państwa prawnego, na które składają się przede wszystkim: podział władzy, ze szczególnym uwzględnieniem niezależności sądów i niezawisłości sędziów, pluralizm polityczny, ochrona praw jednostki, respektowanie praw mniejszości. Nieprzestrzeganie wartości, o których mowa w art. 2 Konstytucji oraz w art. 2 TUE, podważyłoby cel i treść art. 90 ust. 1 Konstytucji, a w świetle wiążącego RP prawa unijnego – mogłoby narazić Polskę na objęcie jej mechanizmem kontroli przewidzianym w art. 7 TUE.In the field of values, the accession to the European Union carried out pursuant to Article 90(1) of the Constitution of the Republic of Poland was in line with the purpose of this article and met the conditions for its application. Also later, already during membership in the European Union, Polish political practice did not differ from EU axiological standards. The understanding of a democratic state governed by the rule of law as referred to in Article 2 of the Constitution was consistent with the content of values common to the Member States, which, in accordance with Article 2 of the TEU, constituted the political foundation of the Union. The essence of the system of these common values is that the fulfilment by public authorities of the citizens’ will expressed in free elections is carried out with respect for the principles of the rule of law. These principles include mainly: the separation of powers, with particular regard to the independence of courts and the independence of judges, political pluralism, protection of individual rights and respect for minority rights. Failure to observe the values referred to in Article 2 of the Constitution and Article 2 of the TEU would undermine the purpose and content of Article 90(1) of the Constitution. According to the Constitution, and in the light of EU law binding for Poland, it could expose Poland to the control mechanism provided for in Article 7 TEU

Some remarks on Hartry Field's notion of “logical consistency”

In this article the notion of “logical consistency” in the sense introduced by Field in [Field 1991] is discussed. Field argues, that it is possible to introduce the notion of “logical consistency” as a primitive metalogical notion, which is independent from model-theoretical and proof-theoretical notions. In this article I want to indicate some difficulties of this standpoint, and to identify some hidden presuppositions. I also would like to show, that introducing this concept (at least in the form considered by Field) does not really support Field’s argumentation against realism. I confine myself to the analysis of Field’s standpoint, and will not discuss the more general issue, whether it is possible to treat the notion of “logical consequence” as a primitive notion

Theory of quantum computation and philosophy of mathematics. Part I

The aim of this paper is to present some basic notions of the theory of quantum computing and to compare them with the basic notions of the classical theory of computation. I am convinced, that the results of quantum computation theory (QCT) are not only interesting in themselves, but also should be taken into account in discussions concerning the nature of mathematical knowledge. The philosophical discussion will however be postponed to another paper. QCT seems not to be well-known among philosophers (at least not to the degree it deserves), so the aim of this paper is to provide the necessary technical preliminaries presented in a way accessible to the general philosophical audience

Theory of Quantum Computation and Philosophy of Mathematics. Part II

In the article, the philosophical significance of quantum computation theory for philosophy of mathematics is discussed. In particular, I examine the notion of “quantum-assisted proof” (QAP); the discussion sheds light on the problem of the nature of mathematical proof; the potential empirical aspects of mathematics and the realism-antirealism debate (in the context of the indispensability argument). I present a quasi-empiricist account of QAP’s, and discuss the possible impact on the discussions centered around the Enhanced Indispensabity Argument (EIA)

Thermostability of bone tissue after immobilization induced osteopenia in a rat model.

Immobilization of load-bearing bones results in imbalance of bone turnover followed by bone loss and impairment of its mechanical function. The question is whether immobilization induced bone loss is accompanied by deterioration of properties of the bone tissue components. Thermally induced transformations of collagen reflect the overall condition of the structure and cross-links in collagen network. The aim of the present study was to investigate whether immobilization induced osteopenia effects stability of collagen in bone tissue. Bone loss was developed by unilateral hindlimb immobilization in adult rats. Effects of unloading on cortical tissue from tibiae were studied after three weeks of unloading (I3R0) and four weeks after remobilization and free convalescence (I3R4) in both tibiae. Thermodynamic parameters of collagen degradation in bone were determined from differential scanning calorimetry (DSC) analysis of partially dehydrated cortical bone samples from tibiae in the range of temperatures from 60 degrees C up to 300 degrees C. All bone samples were thermally very stable showing first clear endothermal process with a peak temperature within a range from 150 degrees C to 169 degrees C, for different samples. The next endotherm, wider and flatter, was observed between 245-298 degrees C with a peak at 255 degrees C - 260 degrees C. There were significant side-to-side (right to left) differences for both endothermal processes in tibiae samples from experimental groups: I3R0 and I3R4. Immobilization of load-bearing bones influences stability of collagen in bone tissue. Free remobilization was not sufficient for recovery of thermal parameters of bone

Obywatelstwo a przynależność do partii politycznych

The Act on political parties prescribes that only Polish citizens may be members of political parties. According to the European Commission, this provision infringes European legislation as it deprives citizens of the Union residing in a Member State of which they are not national of the right to found and join political parties in the Member State in which they reside and thus may impair the effective exercise of their right to stand as a candidate at municipal and European Parliament elections. A removal of the above-mentioned provision will not infringe Article 11 of the Polish Constitution if a friendly interpretation of EU law is applied. According to such an interpretation, the right of Union citizens to be a member of a political party is not exclusive and it means that the right to join existing political parties with an aim to influence the policies of local government and the European Union policies can be recognised by Polish law. Issues related to national policy-making will remain the exclusive domain of Polish citizens.A norma della legge sui partiti politici polacca, soltanto citadini polacchi possono diventare membri di un partito politico. Come sostenuto dalla Commissione Europea, tale restrizione è contraria al diritto dell’Unione europea in quanto impone ai cittadini dell’Unione una rinuncia al diritto di divenire membri dei partiti politici o di fondare un partito politico nello Stato membro in cui risiedono e debba essere considerata come un ostacolo all’esercizio del dirtto di eleggibilità nelle elezioni comunali e nelle elezioni per il Parlamento europeo. Una rimozione della restrizione in esame non sarebbe contraria all’art. 11 della Costituzione polacca qualora sia applicata l'interpretazione conforme al diritto europeo. Conformemente a tale interpretazione, il diritto di divenire memebro di un partito non ha carattere esclusivo il che comporta che legge polacca può concedere ai cittadini dell’Unione il diritto d'iscriversi ai partiti politici esistenti in Polonia per concorrere a determinare le politiche locali e europee. Invece la politica nazionale resterà appannaggio esclusivo dei cittadini polacchi.Polska ustawa o partiach politycznych zastrzega, że członkami partii politycznych mogą być obywatele polscy. Zgodnie ze stanowiskiem Komisji Europejskiej takie zastrzeżenie jest sprzeczne z prawem Unii Europejskiej, gdyż pozbawienie obywateli Unii prawa do wstępowania do partii politycznych lub ich zakładania w państwach członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania nie będąc ich obywatelami, może przeszkodzić im w efektywnym wykonywaniu prawa do kandydowania w wyborach lokalnych i w wyborach do Parlamentu Europejskiego.Usunięcie z ustawy wspomnianego zastrzeżenia nie naruszy art. 11 ust. 1 Konstytucji jeżeli przyjmie się wykładnię tego przepisu w sposób przyjazny prawu europejskiemu. Stosownie do tej wykładni prawo do bycia członkiem partii politycznej nie ma charakteru ekskluzywnego co oznacza, iż można ustawowo przyznać obywatelom UE prawo do zrzeszania się w działających w Polsce partiach politycznych w celu wpływania na kierunki polityki samorządu terytorialnego oraz polityki Unii Europejskiej. Wyłączną domeną obywateli polskich pozostanie natomiast kształtowanie polityki państwa w wymiarze ogólnokrajowym.

Wpływ procesu integracji europejskiej na krajowe organy sądowe

National courts of the member states have an obligation to apply correctly the law of the European Union and to effectively protect the rights which the latter confers upon individuals. According to the established case law of the Court of Justice of the European Union (ECJ), an individual has the right to expect that it is solely for the national court before which the dispute has been brought, and which must assume responsibility for the subsequent judicial decision, to determine in the light of the particular circumstances of the case the need for a preliminary ruling, regardless of the existence of a rule of national law whereby a court is bound on points of law by the rulings of a superior court.However, provisions of domestic law may complicate the use of preliminary ruling procedure by national courts. Those problems may deal with, firstly, relations between lower and higher courts and, secondly, with relations between ordinary or administrative courts and constitutional courts.As far as the first problem is concerned, the appellate court cannot prevent the referring court from exercising the right to make a reference to the ECJ, by varying the order for reference, by setting it aside and by ordering the referring court to resume the proceedings.As for the second problem, the deferral by the national constitutional court of the date on which the provisions of domestic law at issue will lose their binding force does not prevent the referring court from respecting the principle of the primacy of the union law and from declining to apply those provisions in the proceedings before it, if the court holds those provisions to be contrary to the law of the Union.The Treaties leave open the question whether constitutional court is the court or tribunal authorized (or obliged) to make preliminary reference to ECJ. However, constitutional courts are bodies established by law, they are permanent and they apply rules of law. That is why it would be consistent with the idea of judicial cooperation in the European legal space to accept their capacity to make preliminary references to the ECJ in the process of constitutional adjudication.  Le giurisdizioni nazionali che funzionano in quanto tribunali ordinari europei, sono responsabili dell’applicazione adeguata della legge europea e del garantire agli individui una protezione legale efficace. In ogni stato membro l’individuo ha dunque il diritto di essere giudicato con il rispetto delle norme europee, che non possono in nessun modoessere limitate dalla legge nazionale. Essa puo pero influire sulla procedura di rinvio pregiudiziale. Tale influsso puo concernere due elementi: la relazione tra i tribunali nazionali di grado inferiore e quelli di grado superiore, e la relazione tra i tribunali ordinario amministrativi ed i tribunali costituzionali. La procedura di rinvio pregiudiziale provoca un dubbio relativo alle competenze dei tribunali costituzionali nazionali: secondo la legge europea tali tribunali costituiscono un organismo autorizzato oppure obbligato a rivolgere una questione pregiudiziale alla Corte di Giustizia dell’Unione Europea?Sądy krajowe są powszechnymi sądami unijnymi, odpowiedzialnymi za właściwe stosowanie przepisów prawa unijnego i zapewnienie jednostkom efektywnej ochrony prawnej. Jednostka ma zatem prawo do tego, by sędzia rozstrzygający sprawę dysponował pełnią kompetencji w zakresie oceny zgodności przepisów krajowych z prawem unijnym i wyciagnięcia wniosków z tej oceny, bez groźby ograniczenia tej kompetencji przez jakiekolwiek reguły prawa krajowego. Ze względu jednak na przepisy prawa krajowego mogą pojawić się problemy związane z procedurą pytań prejudycjalnych. Dotyczyć one mogą po pierwsze relacji między sądami krajowymi niższej i wyższej instancji, a po drugie relacji między sądami powszechnymi lub administracyjnymi a sądami konstytucyjnymi. Jeżeli chodzi o pierwszą kwestię, z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TS UE) wynika, iż uprawnienie przyznane sądowi krajowemu do wydania postanowienia o skierowaniu pytania prejudycjalnego do TS UE nie może zostać podważone przez przepis prawa krajowego pozwalający sądowi wyższej instancji na zmianę tego postanowienia bądź jego uchylenie i nakazanie sądowi, który wydał to postanowienie podjęcia na nowo zawieszonego postępowania.W drugiej kwestii TS UE uznał, iż zasada pierwszeństwa prawa unijnego zobowiązuje sąd krajowy do odstąpienia od stosowania sprzecznych z prawem unijnym przepisów krajowych, niezależnie od wyroku krajowego sądu konstytucyjnego, który odracza utratę mocy obowiązującej tych przepisów, uznanych za niekonstytucyjne.Przy okazji procedury prejudycjalnej pojawiło się także pytanie, czy krajowy sąd konstytucyjny jest sądem uprawnionym (bądź zobowiązanym), w rozumieniu prawa unijnego, do kierowania pytań prejudycjalnych do TS UE. Racjonalne wydaje się ułatwienie dostępu do Trybunału Sprawiedliwości UE jak najszerszemu kręgowi organów wykonujących funkcje sądownicze w państwach członkowskich, a zatem stosujących prawo unijne. Skoro sądy konstytucyjne są ustanowione na podstawie prawa, mają charakter stały i stosują przepisy prawa, nie widać istotnych przeszkód, by rozstrzygając o zgodności prawa z konstytucją korzystały z możliwości zadawania pytań prejudycjalnych dotyczących wykładni lub ważności prawa Unii Europejskiej. Zwłaszcza byłoby to uzasadnione w tych systemach, w których na mocy samej konstytucji prawo Unii Europejskiej stanowi część krajowego porządku prawnego.